Ρωσία: Πλεόνασμα Ρεκόρ 70,1 Δις Δολάρια – Γερμανία: Έλλειμμα 1 Δις Ευρώ στο Εμπορικό Ισοζύγιο

Αν δούμε τα αποτελέσματα του πολέμου σαν ένα οικονομικά μετρήσιμο μέγεθος, οι αριθμοί ομιλούν από μόνοι τους. Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Εστία» σε χθεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της η Ρωσία έχει καταγράψει, το πρώτο τρίμηνο του έτους, πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, που εκτιμάται στο ύψος ρεκόρ των 70,1 δις δολαρίων. Είναι ο καλύτερος δείκτης για την Ρωσία από το 1994. Και την ίδια στιγμή, το ρούβλι έχει καταστεί ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα του κόσμου. Στο σημείο που ευρίσκεται σήμερα, είχε να ευρεθεί από την εποχή των Τσάρων!

Θεωρώντας, από την άλλη πλευρά, την Γερμανία ως την ισχυρότερη χώρα της ΕΕ, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι για πρώτη φορά από το 1991 παρουσιάζει έλλειμμα ενός δις δολαρίων στο εμπορικό της ισοζύγιο.

Αν δούμε το ζήτημα πολιτικά, ο Πούτιν παραμένει αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ρωσίας, ενώ στην Αμερική ο Μπάιντεν αμφισβητείται από όλους. Ακόμη και μεταξύ των ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος, το 64% δεν τον θέλει. Σύμφωνα με δημοσκόπηση των New York Times/Siena College, κάποιοι επικαλέστηκαν την μεγάλη του ηλικία. Ούτως ή άλλως, όμως, μόνον το 33% δηλώνει ικανοποιημένο από το έργο του. Οι υπόλοιποι δεν θέλουν να τον δουν ούτε υποψήφιο στις επόμενες εκλογές. Κάτι πρωτοφανές για εν ενεργεία Πρόεδρο.

Φυσικά και υπάρχουν πολλές και επί μέρους ερμηνείες για τα μεγέθη αυτά. Οι τιμές των ενεργειακών πόρων, η αποτυχία των κυρώσεων, που θέλησε η Δύσις να επιβάλει στην Ρωσία, αλλά κυρίως η αποτυχία των κυβερνήσεων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ να εκτιμήσουν ορθώς τις καταστάσεις. Όλοι περίμεναν τα πράγματα να κλιμακωθούν και να αποκλιμακωθούν γρήγορα. Είχαν την -ανυπόστατη, όπως αποδείχθηκε- ελπίδα ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πριν αρχίσει «να έρχεται ο λογαριασμός» των κυρώσεων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Πριν επιστρέψει το «μπούμερανγκ» των μέτρων που ελήφθησαν κατά της Ρωσίας και τα οποία, εν τέλει, απεδείχθη ότι ελειτούργησαν εις βάρος της Ευρώπης.

Είναι τα επίχειρα του πολέμου, όπου ο νικητής τα παίρνει όλα και ο ηττημένος πληρώνει και το οικονομικό κόστος των καταστροφών. Εν προκειμένω, η Ευρώπη πληρώνει το κόστος της απρονοησίας της και της αδυναμίας των ηγετών της να εκτιμήσουν ορθολογικά τις καταστάσεις. Πόσοι, άραγε, από τους 27 ηγέτες των κρατών μελών της ΕΕ, συνειδητοποιούσαν στις 24 Φεβρουαρίου, που άρχισε η εισβολή, ότι θα εφθάναμε στον Ιούλιο και οι πολεμικές επιχειρήσεις ακόμη θα συνεχίζονταν στην Ουκρανία; Αλλά και σήμερα, μπορεί κανείς να διατυπώσει μια σοβαρή εκτίμηση για το πόσο ο πόλεμος θα κρατήσει ακόμη; Και ποιες ακόμη επιπτώσεις θα πλήξουν τις οικονομίες των δυτικών χωρών και την πολιτική υπόσταση των ηγετών τους;

Να μην ξεχνάμε ότι, όπως ακριβώς στην Αμερική ο Μπάιντεν καταρρέει στις δημοσκοπήσεις, αντιστοίχως στην Γερμανία, ο Ολαφ Σόλτς βλέπει την δημοτικότητά του να υποχωρεί κάτω από το 50%. Οι ηγεσίες αποδοκιμάζονται. Οι πολίτες των χωρών μας συνειδητοποιούν την ανεπάρκεια των ηγεσιών τους. Το ερώτημα είναι, αν οι ίδιοι οι ηγέτες αποκτούν σιγά-σιγά συναίσθηση της πραγματικότητος. Κατά τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου, ο ρωσικός στρατός διέπραξε μεγάλα λάθη τακτικής, τα οποία εκπλήρωσε πολύ ακριβά στο πεδίο των επιχειρήσεων. Έδειξε, όμως, να διδάσκεται από τα σφάλματα. Συνέχισε να επανέρχεται με σλαβική επιμονή και να βελτιώνει συνεχώς τις επιδόσεις του, καταγάγοντας νίκες.

Και καταλήγει το άρθρο της αρχαιότερης Ελληνικής εφημερίδας, «Θα αποδειχθούν άραγε, εν τέλει, οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών εξίσου σοφοί, ώστε να διδαχθούν από τα πολιτικά τους λάθη και να διασώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί; Πριν οι οικονομίες καταρρεύσουν ή οι ψηφοφόροι τους σαρώσουν…».